W XFree86 4.0.2 lub nowszym możesz używać sprzętowego YUV poprzez rozszerzenie XVideo. To tego używa opcja -vo xv. Ten sterownik obsługuje także regulację jasności/kontrastu/nasycenia/itp. (chyba, że używasz starego, powolnego kodeka DirectShow DivX, który to obsługuje wszędzie). Spójrz na stronę man.
Aby to zadziałało upewnij się, że:
Masz XFree86 4.0.2 lub nowsze (starsze nie mają XVideo)
Twoja karta obsługuje przyśpieszanie sprzętowe (współczesne karty to robią)
X ładuje rozszerzenie XVideo, zwykle wygląda to tak:
(II) Loading extension XVideo
w /var/log/XFree86.0.log
To ładuje tylko rozszerzenie XFree86. W dobrej instalacji jest to zawsze włączone i nie oznacza to że obsługa XVideo w karcie jest załadowana.
Twoja karta obsługuje Xv pod Linuksem. Aby sprawdzić, spróbuj xvinfo, wchodzące w skład dystrybucji XFree86. Powinno wyświetlić długi tekst podobny do tego:
X-Video Extension version 2.2
screen #0
Adaptor #0: "Savage Streams Engine"
number of ports: 1
port base: 43
operations supported: PutImage
supported visuals:
depth 16, visualID 0x22
depth 16, visualID 0x23
number of attributes: 5
(...)
Number of image formats: 7
id: 0x32595559 (YUY2)
guid: 59555932-0000-0010-8000-00aa00389b71
bits per pixel: 16
number of planes: 1
type: YUV (packed)
id: 0x32315659 (YV12)
guid: 59563132-0000-0010-8000-00aa00389b71
bits per pixel: 12
number of planes: 3
type: YUV (planar)
(...etc...)Karta musi obsługiwać formaty "YUY2 packed" i "YV12 planar", aby mogła być używana z MPlayerem.
I na koniec sprawdź, czy MPlayer został skompilowany z obsługą Xv. Wykonaj mplayer -vo help | grep xv . Jeżeli została wbudowana obsługa Xv to powinien się pojawić podobny wiersz:
xv X11/Xv
Starsze sterowniki 3dfx znane były z tego, że miały problemy z akceleracją XVideo. Nie obsługiwały ani przestrzeni kolorów YUY2, ani YV12. Sprawdź czy masz XFree86 w wersji 4.2.0 lub nowszej, działają one dobrze z YV12 i YUY2. Poprzednie wersje, z 4.1.0 włącznie, wywalały się na YV12. Jeżeli napotkasz na dziwne działanie używając -vo xv, spróbuj SDL (także ma XVideo) i zobacz, czy to pomaga. Dokładniejsze instrukcje są w sekcji SDL.
LUB, spróbuj NOWEGO sterownika -vo tdfxfb! Zajrzyj do sekcji tdfxfb
S3 Savage3D powinny działać. Jeżeli masz Savage4 używaj XFree86 4.0.3 lub nowszego (gdyby występowały problemy z obrazem, spróbuj ustawić głębię kolorów na 16bpp). Jeżeli chodzi o S3 Virge: obsługuje ona Xv, ale jest bardzo wolna, więc najlepiej ją sprzedaj.
Teraz dostępny jest natywny sterownik bufora ramek (framebuffer) dla kart S3 Virge, podobny do tdfxfb. Ustaw swój bufor ramek (np. dodaj "vga=792 video=vesa:mtrr" do parametrów swojego kernela) i używaj -vo s3fb (-vf yuy2 i -dr także mogą okazać się przydatne).
Obecnie niejasne jest, które modele kart Savage nie mają sprzętowej obsługi YV12 i robią to programowo (co jest wolne). Jeżeli podejrzewasz o to swoją kartę, zdobądź nowsze sterowniki, lub grzecznie poproś o sterownik z obsługą MMX/3DNow! na liście dyskusyjnej MPlayer-users.
nVidia nie zawsze jest dobrym wyborem dla Linuksa ... Sterownik XFree86 o otwartych źródłach obsługuje większość tych kart, lecz w niektórych wypadkach będziesz zmuszony używać binarnych sterowników o zamkniętych źródłach (do pobrania ze strony nVidii). Jeżeli chcesz uzyskać przyspieszenie 3D to zawsze będziesz potrzebować tych sterowników.
karty Riva 128 nie obsługują XVideo nawet ze sterownikami nVidii :( Zażalenia składaj do nVidii.
Jednakże MPlayer zawiera sterownik VIDIX obsługujący większość kart nVidia. Obecnie znajduje się w stadium beta i ma pewne ograniczenia. Więcej informacji znajdziesz w sekcji nVidia VIDIX.
Sterowniki GATOS (których powinieneś używać, chyba że masz Rage128 lub Radeon) mają standardowo włączone VSYNC. Znaczy to, że szybkość dekodowania (!) jest zsynchronizowana z częstotliwością odświeżania obrazu. Jeżeli odtwarzanie wydaje Ci się powolne, spróbuj w jakiś sposób wyłączyć VSYNC, lub ustaw częstotliwość odświeżania na n*(fps filmu) Hz.
Radeon VE - jeżeli potrzebujesz X, używaj XFree86 4.2.0 lub nowszego. Brak obsługi wyjścia TV. Oczywiście w MPlayerze możesz uzyskać przyśpieszane wyświetlanie, z lub bez wyjścia TV. Żadne biblioteki czy X nie są do tego potrzebne. Poczytaj sekcję o VIDIX.
Te karty można znaleźć w wielu laptopach. Musisz używać XFree86 4.3.0 lub nowszych, lub sterowników Stefana Seyfried'a obsługujących Xv. Po prostu wybierz ten, który pasuje do Twojej wersji XFree86.
XFree86 4.3.0 zawierają obsługę Xv, lecz Bohdan Horst wysłał małą łatkę na źródła XFree86, która przyśpiesza operacje na buforze ramki (framebuffer) nawet czterokrotnie. Ta łatka została uwzględniona w XFree86 CVS i powinna znaleźć się w następnej wersji po 4.3.0
Aby umożliwić odtwarzanie zawartości o rozmiarach DVD zmodyfikuj swój XF86Config w następujący sposób:
Section "Device"
[...]
Driver "neomagic"
Option "OverlayMem" "829440"
[...]
EndSection
Jeżeli chcesz używać Xv z kartą Trident, to jeśli nie działa z 4.1.0, zainstaluj XFree 4.2.0. 4.2.0 obsługuje pełnoekranowe Xv w karcie Cyberblade XP.
Alternatywą jest sterownik VIDIX dla karty Cyberblade/i1.
Jeżeli chcesz używać Xv z kartą opartą na Kyro (na przykład Hercules Prophet 4000XT), powinieneś ściągnąć sterowniki ze strony PowerVR.
WSTĘP. Celem tego dokumentu jest wyjaśnienie w kilku słowach, czym ogólnie jest DGA i co może zrobić sterownik do MPlayera (i czego nie może).
CO TO JEST DGA.
DGA to skrót od Direct Graphics Access
(Bezpośredni Dostęp do Grafiki) i jest dla programu sposobem
ominięcia serwera X i bezpośrednią modyfikację pamięci bufora ramki
(framebuffer). Technicznie mówiąc, działa to w ten sposób,
że pamięć bufora ramki mapowana jest na zakres pamięci Twojego procesu.
Jądro pozwala na to tylko gdy masz prawa administratora (superuser).
Możesz je uzyskać logując się jako
root lub ustawiając bit SUID
na pliku wykonywalnym MPlayera
(nie zalecane).
Istnieją dwie wersje DGA: DGA1 używane przez XFree 3.x.x i DGA2, które pojawiło się w XFree 4.0.1.
DGA1 zapewnia jedynie bezpośredni dostęp do bufora ramki, w sposób opisany powyżej. Aby zmienić rozdzielczość sygnału video będziesz musiał polegać na rozszerzeniu XVidMode.
DGA2 łączy cechy rozszerzenia XVidMode z możliwością zmiany głębi wyświetlania, więc możesz mając uruchomiony serwer X w 32 bitowej głębi przełączać się na 15 bitów i vice versa.
Jednakże DGA ma pewne wady. Jest poniekąd zależne od układu graficznego jakiego używasz, a także od implementacji sterownika video (w serwerze X) sterującego układem. Nie działa to więc na każdym systemie...
INSTALOWANIE OBSŁUGI DGA W MPLAYERZE. Przede wszystkim upewnij się, że X ładuje rozszerzenie DGA. Spójrz na /var/log/XFree86.0.log:
(II) Loading extension XFree86-DGA
XFree86 4.0.x lub nowsze jest wysoce wskazane! Sterownik DGA MPlayera jest wykrywany automatycznie przez ./configure. Możesz także wymusić jego obsługę poprzez --enable-dga.
Jeżeli sterownik nie mógł przełączyć się na niższą rozdzielczość, poeksperymentuj z opcjami -vm (tylko w X 3.3.x), -fs, -bpp, -zoom aby znaleźć tryb wyświetlania, który odpowiada filmowi. Na razie nie ma żadnego konwertera :(
Stań się użytkownikiem root.
DGA wymaga praw superużytkownika, aby móc zapisywać bezpośrednio do pamięci video.
Jeżeli chcesz posługiwać się DGA jako zwykły użytkownik, zainstaluj
MPlayera w trybie SUID root:
chown root/usr/local/bin/mplayerchmod 750/usr/local/bin/mplayerchmod +s/usr/local/bin/mplayer
Teraz DGA działa także dla zwykłego użytkownika.
To jest poważne zagrożenie bezpieczeństwa! Nigdy nie rób tego na serwerze, ani na komputerze dostępnym dla innych osób, ponieważ mogą one zdobyć prawa roota poprzez MPlayera z ustawionym SUID root.
Teraz użyj opcji -vo dga i już! (mam nadzieję:) Powinieneś także spróbować czy działa u Ciebie opcja -vo sdl:driver=dga! Jest wiele szybsza!
ZMIANA ROZDZIELCZOŚCI. Sterownik DGA zezwala na zmianę rozdzielczości sygnału wyjściowego. Eliminuje to potrzebę (wolnego) programowego skalowania i równocześnie zapewnia wyświetlanie pełnoekranowe. W warunkach idealnych rozdzielczość zostałaby zmieniona na dokładnie taką samą (z zachowaniem formatu obrazu) jak dane video, ale serwer X pozwala stosować tylko tryby predefiniowane w /etc/X11/XF86Config (/etc/X11/XF86Config-4 dla XFree 4.X.X). Są one definiowane przez tak zwane "modelines" (wiersze trybów) i zależą od możliwości Twojego sprzętu. serwer X skanuje przy starcie ten plik konfiguracyjny i wyłącza tryby nie pasujące do Twojego sprzętu. Aby się dowiedzieć, które tryby przetrwały ten proces sprawdź plik /var/log/XFree86.0.log.
Te wpisy działają z układem Riva128, przy użyciu modułu sterownika nv.o (moduł serwera X):
Section "Modes" Identifier "Modes[0]" Modeline "800x600" 40 800 840 968 1056 600 601 605 628 Modeline "712x600" 35.0 712 740 850 900 400 410 412 425 Modeline "640x480" 25.175 640 664 760 800 480 491 493 525 Modeline "400x300" 20 400 416 480 528 300 301 303 314 Doublescan Modeline "352x288" 25.10 352 368 416 432 288 296 290 310 Modeline "352x240" 15.750 352 368 416 432 240 244 246 262 Doublescan Modeline "320x240" 12.588 320 336 384 400 240 245 246 262 Doublescan EndSection
DGA i MPLAYER. DGA jest używane w dwóch miejscach w MPlayerze: można go używać przez sterownik SDL (-vo sdl:driver=dga) oraz bezpośrednio przez sterownik DGA (-vo dga). To, co zostało napisane powyżej, jest prawdziwe dla obu; w następnych sekcjach wyjaśnię, jak działa sterownik DGA dla MPlayera.
WŁASNOŚCI. Sterownik DGA wywoływany jest poprzez podanie -vo dga w wierszu poleceń. Standardowym zachowaniem jest zmiana rozdzielczości na jak najbardziej pasującą do obrazu. Świadomie ignorowane są opcje -vm i -fs (zmiana trybu wyświetlania oraz wyświetlanie pełnoekranowe) - sterownik zawsze próbuje pokryć jak największą powierzchnię ekranu poprzez zmianę trybu wyświetlania, dzięki temu nie marnuje mocy procesora na skalowanie obrazu. Jeżeli nie podoba Ci się dobrany tryb, możesz sam go określić, korzystając z opcji -x oraz -y. Jeżeli podasz opcję -v, sterownik DGA wyświetli między innymi listę wszystkich obsługiwanych w tej chwili trybów, dostępnych w Twoim pliku konfiguracyjnym XF86Config. Mając DGA2 możesz zmusić je także do wyświetlania obrazu w określonej głębi, używając opcji -bpp. Prawidłowymi głębiami są 15, 16, 34 i 32. Od Twojego sprzętu zależy, czy są one obsługiwane natywnie, czy też dokonywana jest konwersja (możliwe, że powolna).
Jeżeli jesteś takim szczęśliwcem, że masz wystarczająco dużo pamięci pozaekranowej (offscreen memory) aby zmieścił się tam cały obraz, sterownik DGA użyje podwójnego buforowania. Efektem będzie płynniejsze odtwarzanie filmu. Sterownik poinformuje Cię czy podwójne buforowanie jest włączone czy nie.
Podwójne buforowanie oznacza, że następna ramka Twojego filmu jest rysowana w pamięci pozaekranowej w czasie gdy obecna ramka jest wyświetlana. Gdy następna ramka będzie gotowa, układ graficzny zostanie poinformowany o lokalizacji nowej ramki w pamięci i po prostu sięgnie tam po dane aby je wyświetlić. W międzyczasie poprzedni bufor w pamięci zostanie ponownie wypełniony kolejnymi danymi video.
Podwójne buforowanie może być włączane opcją -double oraz może być wyłączane opcją -nodouble. Obecnie standardowym zachowaniem jest wyłączone podwójne buforowanie. Jeśli używasz sterownika DGA wyświetlanie OSD (On Screen Display - wyświetlanie na ekranie) działa wyłącznie z włączonym podwójnym buforowaniem. Jednakże włączenie podwójnego buforowania może zaowocować dużym spadkiem szybkości (na moim K6-II+ 525 używało dodatkowe 20% czasu procesora!) w zależności od implementacji DGA dla Twojego sprzętu.
KWESTIA SZYBKOŚCI. Ogólnie rzecz biorąc, dostęp do bufora ramki poprzez DGA powinien być przynajmniej tak szybki, jak podczas używania sterownika X11, z dodatkową korzyścią uzyskania pełnoekranowego obrazu. Procentowe wartości szybkości wyświetlane przez MPlayera należy interpretować ostrożnie. Na przykład przy korzystaniu ze sterownika X11 nie jest uwzględniany czas potrzebny serwerowi X na rysowanie. Podłącz terminal do portu szeregowego swojego komputera i uruchom top aby zobaczyć co się na prawdę dzieje w Twoim komputerze.
Generalnie przyśpieszenie przy używaniu DGA w stosunku do "normalnego" używania X11 bardzo zależy od Twojej karty graficznej i od tego, jak dobrze zoptymalizowany jest moduł do serwera X.
Jeżeli masz wolny system, lepiej używaj 15 lub 16 bitowej głębi kolorówi, ponieważ wymaga ona tylko połowy przepustowości pamięci w porównaniu do głębi 32 bitowej.
Używanie 24 bitowej głębi jest dobrym pomysłem, nawet jeśli Twoja karta natywnie obsługuje tylko 32 bitową głębię, ponieważ 24 bitowa głębia przesyła 25% mniej danych w porównaniu do w pełni 32 bitowego trybu.
Widziałem pewne pliki AVI odtwarzane na Pentium MMX 266. Na AMD K6-2 powinno działać od 400MHz.
ZNANE BŁĘDY. Według niektórych deweloperów XFree DGA jest niezłą bestią. Mówią oni, że lepiej go nie używać, ponieważ jego implementacja nie zawsze jest bezbłędna dla każdego sterownika XFree.
Istnieje błąd związany z XFree 4.0.3 i sterownikiem nv.o objawiający się dziwnymi kolorami.
Sterowniki ATI wymagają wielokrotnego przełączania trybu po użyciu DGA.
Niektóre sterowniki po prostu nie wracają do normalnej rozdzielczości (użyj Ctrl+Alt+Keypad + oraz Ctrl+Alt+Keypad - aby przełączać się ręcznie).
Niektóre sterowniki wyświetlają dziwne kolory.
Niektóre sterowniki kłamią na temat rozmiaru pamięci, którą mapują na przestrzeń adresową procesu. Przez to vo_dga nie będzie używać podwójnego buforowania (SIS?).
Niektóre sterowniki nie zwracają żadnego poprawnego trybu. W tym wypadku sterownik DGA się wywali mówiąc Ci o bezsensownym trybie 100000x100000 (lub podobnym).
OSD działa tylko z włączonym podwójnym buforowaniem (w przeciwnym razie migocze).
SDL (Simple Directmedia Layer) jest w gruncie rzeczy
zunifikowanym interfejsem video/audio.
Programy, które go używają, wiedzą tylko o SDL,
a nie o sterownikach audio lub video, których używa SDL.
Na przykład port Dooma używający SDL może działać korzystając z
svgalib, aalib, X, fbdev i innych, musisz tylko określić (na przykład)
sterownik video, którego chcesz użyć.
Wybór następuje poprzez zmienną środowiskową SDL_VIDEODRIVER.
No, teoretycznie.
W MPlayerze używaliśmy programowego skalowania sterownika SDL dla X11, dla kart/sterowników, które nie obsługują XVideo, dopóki nie zrobiliśmy własnego (szybszego, lepszego) programowego skalowania. Używaliśmy także jego wyjścia aalib, ale teraz mamy własny sterownik, który jest wygodniejszy. Jego tryb DGA był lepszy od naszego... aż do niedawna. Rozumiesz już? :)
Pomaga także z niektórymi wadliwymi sterownikami/kartami w przypadku, gdy odtwarzanie kuleje (nie z powodu wolnego systemu) lub gdy dźwięk jest opóźniony.
Wyjście video SDL obsługuje wyświetlanie napisów pod filmem, na czarnym pasku (jeżeli obecny).
INSTALACJA. Będziesz musiał zainstalować svgalib i jej pakiet rozwojowy, aby MPlayer zbudował swój własny sterownik SVGAlib (automatycznie wykrywane, lecz można wymusić). Nie zapomnij przerobić /etc/vga/libvga.config, tak aby svgalib współdziałało z Twoją kartą i monitorem.
Nie używaj opcji -fs ponieważ włącza ona skalowanie programowe, które jest powolne. Jeżeli naprawdę tego potrzebujesz, używaj opcji -sws 4, która produkuje obraz złej jakości, ale jest nieco szybsza.
OBSŁUGA EGA (4BPP). SVGAlib zawiera EGAlib i MPlayer może wyświetlać każdy film w 16 kolorach. Użyteczne jest to w następujących zestawieniach:
karta EGA z monitorem EGA: 320x200x4bpp, 640x200x4bpp, 640x350x4bpp
karta EGA z monitorem CGA: 320x200x4bpp, 640x200x4bpp
bpp (bity na piksel) musi być ręcznie ustawione na 4: -bpp 4
Film prawdopodobnie musi być przeskalowany tak, aby pasował do trybu EGA:
-vf scale=640:350
lub
-vf scale=320:200
Aby to osiągnąć, musimy sięgnąć po metodę skalowania szybką, lecz złej jakości:
-sws 4
Możliwe, że trzeba wyłączyć automatyczną korekcję proporcji obrazu:
-noaspect
Z praktyki wiem, że najlepszą jakość obrazu na ekranach EGA można osiągnąć poprzez lekkie zmniejszenie jasności: -vf eq=-20:0. Musiałem także zmniejszyć częstotliwość próbkowania, ponieważ dźwięk 44kHz był popsuty: -srate 22050.
OSD i napisy możesz włączyć tylko przy pomocy filtru expand. Dokładne parametry znajdziesz na stronie man.
./configure automatycznie wykrywa, czy zbudować wyjście FBdev. Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji bufora ramki w źródłach jądra (Documentation/fb/*).
Jeżeli Twoja karta nie obsługuje standardu VBE 2.0 (starsze karty ISA/PCI, takie jak S3 Trio64), lecz VBE 1.2 (lub starsze?): cóż, pozostaje VESAfb, ale będziesz musiał załadować SciTech Display Doctor (dawniej UniVBE) przed zabootowaniem Linuksa. Użyj dyskietki startowej DOS lub czegoś innego. Nie zapomnij zarejestrować swojej kopii UniVBE ;))
Wyjście FBdev przyjmuje kilka dodatkowych parametrów:
Określa urządzanie bufora ramki, którego użyć (domyślnie: /dev/fb0)
Nazwa trybu do użycia (zgodnie z /etc/fb.modes)
Plik konfiguracyjny trybów (domyślnie: /etc/fb.modes)
ważne wartości, patrz example.conf
Jeżeli chcesz się przełączyć na określony tryb, użyj
mplayer -vm -fbmodenazwa_trybunazwa_pliku
Samo -vm wybierze najbardziej odpowiedni tryb z /etc/fb.modes. Można użyć także wraz z opcjami -x oraz -y. Opcja -flip jest obsługiwana wyłącznie gdy format (pixel format) filmu pasuje do formatu (pixel format) obrazu. Zwróć uwagę na wartość bpp. Sterownik fbdev próbuje użyć bieżącej wartości, chyba że użyjesz opcji -bpp.
Opcja -zoom nie jest obsługiwana (użyj -vf scale). Nie możesz używać trybów 8bpp (lub mniej).
Możesz chcieć wyłączyć kursor:
echo -e '\033[?25l'
lub
setterm -cursor off
oraz wygaszacz ekranu:
setterm -blank 0
Aby z powrotem włączyć kursor:
echo -e '\033[?25h'
lub
setterm -cursor on
Zmiana trybów FBdev nie działa z buforem ramki VESA, i nie proś o to, ponieważ nie jest to ograniczenie MPlayera.
Ta sekcja traktuje o obsłudze układu BES (Back-End Scaler) na kartach
Matrox G200/G400/G450/G550 przez sterownik
mga_vid z jądra.
Ma on sprzętowy VSYNC z potrójnym buforowaniem.
Działa na konsoli framebuffer oraz w X.
Tylko dla Linuksa! Na systemach nie-Linuksowych (testowane na FreeBSD) używaj zamiast tego VIDIX!
Instalacja
Przed użyciem musisz skompilować mga_vid.o:
cd drivers make
Następnie stwórz urządzenie (device) /dev/mga_vid:
mknod /dev/mga_vid c 178 0
oraz załaduj sterownik poprzez:
insmod mga_vid.o
Powinieneś sprawdzić rozmiar wykrywanej pamięci używając polecenia dmesg. Jeżeli zwracana wartość jest zła użyj opcji: mga_ram_size (najpierw rmmod mga_vid), podaj rozmiar pamięci na karcie (w MB):
insmod mga_vid.o mga_ram_size=16
Aby moduł był ładowany/usuwany automatycznie w razie potrzeby: najpierw wstaw następujący wiersz na końcu /etc/modules.conf:
alias char-major-178 mga_vid
Następnie skopiuj moduł mga_vid.o
we właściwe miejsce w /lib/modules/wersja jądra/gdzieś.
Po czym uruchom
depmod -a
Teraz musisz (ponownie) skompilować MPlayera, ./configure wykryje /dev/mga_vid i zbuduje sterownik "mga". Używanie go w MPlayerze uzyskuje się poprzez -vo mga jeżeli masz konsolę matroxfb, lub -vo xmga pod XFree86 3.x.x lub 4.x.x.
Sterownik mga_vid współpracuje z Xv.
Plik urządzenia (device file) /dev/mga_vid może być odczytywany aby uzyskać pewne informacje, na przykład poprzez
cat /dev/mga_vid
i można do niego pisać, by zmienić jasność:
echo "brightness=120" > /dev/mga_vid
Ten sterownik używa bufora ramki tdfx w jądrze aby odtwarzać filmy z przyśpieszeniem YUV. Będziesz potrzebował jądra z obsługą tdfxfb. Będziesz także musiał odpowiednio skompilować MPlayera.
./configure --enable-tdfxfb
MPlayer obsługuje wyświetlanie filmów używając OpenGL, lecz jeśli Twoja platforma/sterownik obsługuje Xv, jak powinno być w przypadku PeCetów z Linuksem, używaj Xv. Wydajność OpenGL jest znacząco mniejsza. Jeżeli masz implementację X11 bez obsługi Xv, OpenGL jest sensowną alternatywą.
Niestety nie wszystkie sterowniki to obsługują. Sterowniki Utah-GLX (dla XFree86 3.3.6) obsługują to w każdej karcie. Szczegóły ich instalacji dostępne są na stronie http://utah-glx.sf.net.
XFree86(DRI) 4.0.3 i nowsze obsługują OpenGL w kartach Matrox i Radeon, 4.2.0 i nowsze obsługują Rage128. Na http://dri.sf.net znajdziesz instrukcję ściągania i instalacji.
Podpowiedź od jednego z naszych użytkowników: wyjście video GL może być użyte aby uzyskać wyjście TV z vsync. Będziesz musiał ustawić zmienną środowiskową (przynajmniej dla nVidia):
export __GL_SYNC_TO_VBLANK=1
AAlib jest biblioteką do wyświetlania grafiki w trybie tekstowym, używając potężnego silnika renderującego ASCII. Istnieje wiele programów już ją obsługujących, takich jak Doom, Quake, etc. MPlayer zawiera świetnie działający sterownik. Jeżeli ./configure wykryje zainstalowane aalib, zostanie zbudowany sterownik aalib libvo.
Możesz używać następujących klawiszy w oknie AA, aby zmienić opcje renderowania:
| Klawisz | Akcja |
|---|---|
| 1 | zmniejsz kontrast |
| 2 | zwiększ kontrast |
| 3 | zmniejsz jasność |
| 4 | zwiększ jasność |
| 5 | włącz/wyłącz szybkie renderowanie |
| 6 | ustaw tryb ditheringu (brak, error distribution, Floyd Steinberg) |
| 7 | odwróć obraz |
| 8 | przełączanie kontroli między aa i MPlayerem |
Następujące opcje mogą być użyte w wierszu poleceń:
Vzmiana koloru OSD
VZmiana koloru napisów
gdzie V jest jednym z:
0 (normalny),
1 (ciemny),
2 (pogrubiony),
3 (pogrubiona czcionka),
4 (odwrócony),
5 (specjalny).
AAlib samo w sobie ma wiele opcji. Poniżej znajduje się kilka ważniejszych:
Ustawia sugerowany sterownik aa (X11, curses, Linux)
Używa wszystkich 256 znaków.
Używa 8-bitowego ASCII
Wyświetla wszystkie opcje aalib
Renderowanie bardzo obciąża CPU, zwłaszcza przy użyciu AA-on-X (aalib w X), a zajmuje mniej CPU na standardowej, nie-framebufferowej konsoli. Użyj SVGATextMode, aby ustawić duży tryb tekstowy i baw się dobrze! (drugi monitor z kartą Hercules wymiata:)) (ale moim skromnym zdaniem możesz użyć opcji -vf 1bpp aby uzyskać grafikę na hgafb:)
Użyj opcji -framedrop, jeżeli Twój komputer nie jest na tyle szybki, aby wyrenderować wszystkie ramki!
Odtwarzając w terminalu osiągniesz lepszą szybkość i jakość używając sterownika
Linux, a nie curses (-aadriver linux).
Jednakże będziesz potrzebował praw zapisu na
/dev/vcsa<terminal>!
Nie jest to wykrywane automatycznie przez aalib, ale vo_aa próbuje
znaleźć najlepszy tryb. Spójrz na
http://aa-project.sf.net/tune,
jest tam więcej informacji o dostrajaniu.
Biblioteka libcaca
jest bibiloteką produkującą tekst zamiast pikseli, może więc pracować na
starszych kartach graficznych oraz terminalach tekstowych. Jest podobna do
słynnej biblioteki AAlib.
libcaca potrzebuje do pracy terminalu,
powinna więc działać na wszystkich systemach Uniksowych (włącznie z Mac OS X),
używając biblioteki
slang lub biblioteki
ncurses, w DOSie używając biblioteki
conio.h i w systemach Windowsowych
używając slang lub
ncurses (poprzez emulację Cygwin) bądź
conio.h. Jeżeli
./configure
wykryje libcaca, to zostanie zbudowany
sterownik caca libvo.
Różnice między AAlib są
następujące:
16 dostępnych kolorów na wyjściu znakowym (256 par kolorów)
dirthering obrazu kolorowego
Lecz libcaca ma także
następujące ograniczenia:
brak obsługi jasności, kontrastu, gammy
Aby zmienić opcje renderowania, możesz użyć następujących klawiszy w oknie caca:
| Klawisz | Akcja |
|---|---|
| d |
Przełączanie metod ditheringu libcaca.
|
| a |
Przełączanie anyaliasingu (wygładzania)
libcaca.
|
| b |
Przełączanie tła libcaca.
|
libcaca będzie także szukać
następujących zmiennych środowiskowych:
Ustawia zalecany sterownik caca, np. ncurses, slang, x11.
Określa liczbę wierszy i kolumn, np. 128x50.
Określa jakiej użyć czcionki, np. fixed, nexus.
Jeżeli Twój komputer nie jest wystarczająco szybki, aby renderować wszystkie ramki, użyj opcji -framedrop.
Ten sterownik został zaprojektowany i napisany jako ogólny sterownik dla dowolnej karty, która ma BIOS zgodny z VESA VBE 2.0. Inną zaletą tego sterownika jest to, że próbuje on wymusić włączenie wyjścia TV. VESA BIOS EXTENSION (VBE) Version 3.0, z dnia 16 września 1998 (Strona 70) mówi:
Podwójne kontrolery (Dual-Controller Designs). VBE 3.0 obsługuje podwójne kontrolery zakładając, że zwykle obydwa kontrolery są dostarczane przez tego samego OEM, pod kontrolą pojedynczego ROM BIOSu na karcie graficznej. Jest możliwe ukrycie przed aplikacją, że obecne są dwa kontrolery. Ograniczeniem tego jest brak możliwości równoczesnego używania niezależnych kontrolerów, ale pozwala aplikacjom wypuszczonym przed VBE 3.0 na normalne działanie. Funkcja VBE 00h (zwróć informację o kontrolerze) zwraca połączone informacje o obydwóch kontrolerach, włącznie z połączoną listą dostępnych trybów. Gdy aplikacja wybiera tryb, włączany jest odpowiedni kontroler. Każda z pozostałych funkcji VBE operuje później na aktywnym kontrolerze.
Są więc szanse, że używając tego sterownika uzyskasz działające wyjście TV. (Zgaduję, że często wyjście TV jest samodzielnym układem (standalone head), lub przynajmniej samodzielnym wyjściem.)
ZALETY
Jest szansa, że będziesz mógł oglądać filmy nawet, gdy Linux nie wie, jakiego sprzętu używasz.
Nie ma potrzeby instalowania jakichkolwiek rzeczy związanych z grafiką (takich jak X11 (AKA XFree86), fbdev i tak dalej) na Twoim Linuksie. Ten sterownik można uruchamiać z trybu tekstowego.
Jest szansa że uzyskasz działające wyjście TV. (Jest tak przynajmniej w przypadku kart ATI).
Ten sterownik wywołuje procedurę obsługi przerwania 10h
(int 10h handler), nie jest więc emulatorem -
odwołuje się do rzeczywistych rzeczy
rzeczywistego BIOSu w
trybie rzeczywistym (real-mode). (tak naprawdę,
to w trybie vm86, ale działa równie szybko).
Możesz używać VIDIX, uzyskując przez to przyśpieszone wyświetlanie video oraz wyjście TV w tym samym czasie! (Zalecane dla kart ATI.)
Jeżeli masz VESA VBE 3.0+ i określiłeś gdzieś monitor-hfreq, monitor-vfreq, monitor-dotclock (w pliku konfiguracyjnym lub w wierszu poleceń), uzyskasz najwyższą możliwą częstotliwość odświeżania (Używając General Timing Formula (Ogólnej Formuły Taktowania)). Aby to włączyć, musisz określić wszystkie opcje monitora.
WADY
Działa tylko na systemach x86.
Może być używane tylko przez użytkownika
root.
Obecnie jest dostępne tylko dla Linuksa.
Nie używaj tego sterownika wraz z GCC 2.96! Nie będzie działać!
OPCJE WIERSZA POLECEŃ DLA VESA
opts
obecnie rozpoznawane: dga, aby wymusić tryb dga oraz
nodga, aby wyłączyć tryb dga. W trybie dga możesz
włączyć podwójne buforowanie
opcją -double. Informacja: możesz pominąć
te parametry, aby włączyć automatyczne wykrywanie
trybu dga.
ZNANE PROBLEMY I ICH OBEJŚCIA
Jeżeli zainstalowałeś czcionkę NLS (Native Language Support - Obsługa Języka Rodzimego) w swoim Linuksie i używasz sterownika VESA z trybu tekstowego to po zakończeniu MPlayera będziesz miał załadowaną czcionkę ROM zamiast narodowej. Możesz z powrotem załadować czcionkę narodową używając na przykład narzędzia setsysfont z dystrybucji Mandrake/Mandriva. (Podpowiedź: To samo narzędzie jest używane do lokalizacji fbdev).
Niektóre Linuksowe sterowniki grafiki nie aktualizują aktywnego trybu BIOS w pamięci DOS. Więc jeżeli masz taki problem - zawsze używaj trybu VESA tylko z trybu tekstowego. W przeciwnym wypadku tryb tekstowy (#03) i tak będzie włączany i będziesz musiał restartować komputer.
Często po zakończeniu pracy sterownika VESA dostajesz czarny ekran. Aby przywrócić ekran do stanu oryginalnego po prostu przełącz się na inną konsolę (wciskając Alt+F<x>) po czym przełącz się z powrotem na poprzednią konsolę w ten sam sposób.
Aby uzyskać działające wyjście TV musisz mieć podłączony odbiornik TV przed włączeniem swojego PC, ponieważ video BIOS inicjalizuje się tylko podczas procedury POST
Unikaj, jeśli to możliwe. Wyjście na X11 (używa rozszerzenia współdzielonej pamięci) nie używa żadnego przyśpieszania sprzętowego. Obsługuje (przyśpieszane przez MMX/3DNow/SSE, lecz ciągle wolne) skalowanie programowe. Użyj opcji -fs -zoom. Większość kart ma obsługę sprzętowego skalowania, warto więc użyć dla nich opcji -vo xv lub -vo xmga dla kart Matrox.
Problemem jest to, że sterowniki do większości kart nie obsługują sprzętowego przyśpieszenia na wyjściu na drugi monitor (second head)/TV. W takim przypadku widać zielone/niebieskie okno zamiast filmu. To tutaj przydaje się ten sterownik, lecz potrzebujesz potężnego CPU aby używać programowego skalowania. Nie używaj programowego wyjścia SDL + skalowania, jakość obrazu jest o wiele gorsza!
Skalowanie programowe jest bardzo wolne, lepiej spróbuj zmienić tryb video. Jest to bardzo proste. Spójrz na wiersze trybów sekcji DGA i wstaw je do swojego XF86Config.
Jeżeli masz 4.x.x: użyj opcji -vm. Zmieni ona rozdzielczość na taką jaką ma twój film. Jeżeli nie:
W XFree86 3.x.x: musisz poruszać się po dostępnych rozdzielczościach poprzez kombinacje klawiszy Ctrl+Alt+Keypad + oraz Ctrl+Alt+Keypad -.
Jeżeli nie możesz znaleźć trybów, które wstawiłeś, przeszukaj komunikaty XFree86. Niektóre sterowniki nie mogą używać niskich pixelclock (częstotliwości taktowania układu RAMDAC), które są wymagane dla trybów o niskiej rozdzielczości.
WSTĘP. VIDIX jest skrótem od VIDeo Interface for *niX (Interfejs VIDeo dla *niXów). VIDIX został zaprojektowany i napisany jako interfejs dla szybkich sterowników działających w przestrzeni użytkownika (user-space), zapewniających taką samą wydajność, jak mga_vid dla kart Matrox. Jest także wysoce przenośny (portable).
Ten interfejs został zaprojektowany jako próba dopasowania istniejących interfejsów przyśpieszanego video (znanych jako mga_vid, rage128_vidm radeon_vid, pm3_vid) do ustalonego schematu. Zapewnia wysokopoziomowy interfejs dla układów znanych jako BES (BackEnd Scalers) lub OV (Video Overlay - nakładka video). Nie zapewnia on niskopoziomowego interfejsu do tworów znanych jako serwery grafiki. (nie chcę współzawodniczyć z zespołem X11 w przełączaniu trybów graficznych). Innymi słowy, głównym celem tego interfejsu jest maksymalizacja szybkości odtwarzania video.
ZASTOSOWANIE
Możesz używać samodzielnego sterownika wyjścia video: -vo xvidix. Ten sterownik został stworzony jako interfejs X11 dla technologii VIDIX. Wymaga serwera X i może pracować tylko pod nim. Zwróć uwagę na to, że stosowany jest bezpośredni dostęp do sprzętu i omijany jest sterownik X, pixmapy przechowywane (cached) w pamięci karty mogą zostać uszkodzone. Możesz temu zapobiec ograniczając ilość używanej przez X pamięci poprzez opcję "VideoRam" w sekcji "device". Powinieneś ustawić to na rozmiar pamięci na karcie minus 4MB. Jeżeli masz mniej niż 8MB pamięci video (video RAM), możesz użyć zamiast tego opcji "XaaNoPixmapCache" w sekcji "screen".
Istnieje konsolowy sterownik VIDIX: -vo cvidix. Wymaga on dla większości kart działającego i zainicjalizowanego bufora ramki (albo po prostu zapaskudzisz sobie ekran). Otrzymasz podobny efekt jak przy -vo mga lub -vo fbdev. Jednakże karty nVidia są zdolne do wyświetlania w pełni graficznego obrazu w konsoli całkowicie tekstowej. Więcej informacji znajdziesz w sekcji nvidia_vid. Żeby pozbyć się tekstu na ramkach i mrugającego kursora, wypróbuj coś w rodzaju
setterm -cursor off > /dev/tty9
(zakładając, że do tej pory nie używałeś tty9)
a potem przełącz się na tty9.
Z drugiej strony, -colorkey 0 powinno dać video odtwarzające
się "w tle", chociaż działanie tego zależy od prawidłowego funkcjonowania
koloru kluczowego.
Możesz użyć podurządzenia (subdevice) VIDIX, które zostało dodane do rozmaitych sterowników wyjścia video, takich jak: -vo vesa:vidix (tylko Linux) oraz -vo fbdev:vidix.
W rzeczywistości nie ma znaczenia, który sterownik wyjścia video jest używany z VIDIX.
WYMAGANIA
Karta graficzna powinna pracować w trybie graficznym (z wyjątkiem kart nVidia z w/w sterownikiem wyjścia -vo cvidix).
Sterownik wyjścia video MPlayera powinien znać aktywny tryb video, a także powinien być w stanie przekazać podurządzeniu VIDIX niektóre cechy serwera.
METODY UŻYWANIA. Gdy VIDIX używany jest jako podurządzenie (-vo vesa:vidix) konfiguracja trybu video jest dokonywana przez urządzenie wyjścia video (w skrócie vo_server). Możesz więc przekazać MPlayerowi takie same ustawienia jak dla vo_server. Dodatkowo rozumie on ustawienie -double jako globalnie widoczny parametr. (Zalecam używanie tego ustawienia z VIDIX przynajmniej dla kart ATI). Jeżeli chodzi o -vo xvidix, to obecnie rozpoznaje następujące opcje -fs -zoom -x -y -double.
Możesz także określić sterownik VIDIX jako trzeci podargument w wierszu poleceń:
mplayer -vo xvidix:mga_vid.so -fs -zoom -double plik.avilub
mplayer -vo vesa:vidix:radeon_vid.so -fs -zoom -double -bpp 32 plik.aviAle jest to niebezpieczne i nie powinieneś tego robić. W tym przypadku podany sterownik zostanie wymuszony i rezultat może być nieprzewidywalny (może zawiesić Twój komputer). Powinieneś to robić TYLKO, jeśli jesteś całkowicie pewien, że zadziała, a MPlayer nie robi tego automatycznie. Proszę, powiadom o tym deweloperów. Prawidłowym sposobem jest używanie VIDIX bez żadnych argumentów, aby umożliwić automatyczne wykrywanie sterownika.
Ponieważ VIDIX wymaga bezpośredniego dostępu do sprzętu, musisz uruchamiać MPlayera jako root lub ustawić bit SUID na binarce MPlayera (Ostrzeżenie: Jest to zagrożenie bezpieczeństwa!). Alternatywnie możesz używać specjalnego modułu jądra, takiego jak ten:
Ściągnij rozwojową wersję svgalib (na przykład 1.9.17) LUB ściągnij stąd wersję stworzoną przez Alexa specjalnie do użytku z MPlayerem (nie potrzebuje ona do kompilacji źródeł svgalib)
Skompiluj moduł w katalogu svgalib_helper (jeżeli ściągnąłeś źródła ze strony svgalib to można go znaleźć wewnątrz katalogu svgalib-1.9.17/kernel/) i załaduj go (insmod).
Aby utworzyć odpowiednie urządzenia (devices) w katalogu /dev, wykonaj jako root
make device
w katalogu svgalib_helper.
Przenieś katalog svgalib_helper do mplayer/main/libdha/svgalib_helper.
Wymagane jeżeli ściągnąłeś źródła ze strony svgalib: usuń komentarz przed wierszem CFLAGS zawierający ciąg "svgalib_helper" z libdha/Makefile.
Przekompiluj i zainstaluj libdha
Obecnie większość kart ATI jest obsługiwana natywnie, od Mach64 do najnowszych Radeonów.
Są dwie skompilowanie binarki: radeon_vid dla Radeonów oraz rage128_vid dla kart Rage 128. Możesz wymusić jedną z nich lub pozwolić systemowi VIDIX na autodetekcję dostępnych sterowników.
Matrox G200, G400, G450 i G550 zgłoszono jako działające.
Sterownik obsługuje korektory (equalizery) video i powinien być prawie tak szybki jak bufor ramki Matrox
Jest dostępny sterownik dla układu Trident Cyberblade/i1, który można znaleźć na płytach głównych VIA Epia.
Sterownik ten został napisany przez (i jest pod opieką) Alastaira M. Robinsona.
Chociaż istnieje sterownik dla układów 3DLabs GLINT R3 oraz Permedia3, to nikt go nie testował (sprawozdania są mile widziane).
Unikalną cechą sterownika nvidia_vid jest jego zdolność do wyświetlania obrazu na zwykłej, czysto tekstowej konsoli - bez magicznych X, bufora ramki, czy czegokolwiek. W tym celu będziemy musieli użyć wyjścia video cvidix, jak w pokazuje poniższy przykład:
mplayer -vo cvidix przyklad.avi
"DirectFB jest biblioteką graficzną, która była tworzona z myślą o systemach typu embedded. Oferuje ona maksymalną przyśpieszaną sprzętowo wydajność przy minimalnym zużyciu zasobów i minimalnym narzucie biblioteki. " - cytat z http://www.directfb.org
Nie będę tu podawał cech DirectFB.
Chociaż MPlayer nie jest obsługiwany jako "dostawca video" dla DirectFB, ten sterownik wyjścia umożliwi odtwarzanie video poprzez DirectFB. Będzie ono - oczywiście - przyśpieszane. Na moim Matroksie G400 szybkość DirectFB była taka sama jak XVideo.
Zawsze próbuj używać najnowszej wersji DirectFB. Możesz używać opcji DirectFB w wierszu poleceń, używając opcji -dfbopts. Wyboru warstwy można dokonać metodą podurządzenia. Przykład: -vo directfb:2 (standardową jest warstwa -1 : autodetekcja)
Przeczytaj proszę główną sekcję DirectFB, znajdziesz tam ogólne informacje.
Ten sterownik wyjścia video włączy CRTC2 (na drugim wyjściu z karty) w kartach Matrox G400/G450/G550, wyświetlając obraz niezależnie od pierwszego wyjścia z karty.
Ville Syrjala ma na swojej stronie domowej README oraz HOWTO wyjaśniające, jak uruchomić wyjście TV DirectFB w kartach Matrox.